We geven onze papegaaien zoveel mogelijk vers voer, dat is goed, dat is onbewerkt.
Maar sommige groenten hebben een ingebouwd verdedigingsmechanisme; fytinezuur. Dit zijn stoffen die een plant aanmaakt om zich te beschermen tegen ‘plagen en vraat’. Deze stoffen veroorzaken een subtiel soort last voor de verslinder. Het remt de opname van bepaalde voedingsstoffen van onder andere ijzer, calcium, magnesium, zink en fosfor.
Waarin zit fytinezuur?
Onder andere in bonen/peulvruchten, noten (vooral paranoten), (chia) zaden, sesamzaad, zonnebloempitten, amandelen en zilvervliesrijst.
Maak fytinezuur onschadelijk
Je maakt fytinezuur onschadelijk op de volgende manieren:
Weken en koken
• Door bonen eerst te weken en daarna te koken verliezen ze nog meer fytinezuur.
In noten zitten naast goede voedingsstoffen best veel fytinezuur. Het zuur is te verminderen door de noten te weken in water, azijn of zure zuivel.
Uit een onderzoek is gebleken dat noten die 18 uur waren geweekt, daarna gedroogd in een dehydrator en vervolgens geroosterd een groot deel van het fytinezuur is verloren. Vroeger werden er door de indianen de noten en zaden bereid door ze 24 uur te weken in zout water, daarna te laten drogen in de zon.
Kiemen
• Alle peulvruchten bevatten fytinezuur. Willen we het fytinezuur in bonen verminderen moeten we ze eerst een paar dagen laten kiemen in een schone vochtige maar vooral warme omgeving en daarna koken (goed spoelen). Het ontkiemen van bonen verhoogt de hoeveelheid zink en zorgt voor een betere vertering. Hierdoor wordt het fytinezuur met 50 procent gehalveerd. Er zijn ongelooflijk veel zaden, pitten en granen die je kunt laten kiemen. Kies voor de biologische variant.
Roosteren
• Zaden hebben een zeer hoog gehalte van fytinezuur. Soms kan het verwijderd worden door te weken en te roosteren (op laag vuur tot max. 175 ˚C).
